müslüm gürses edasıyla.

her güvendiği adamdan darbe yiyen biri diyemez beni öldürmeyen acı güçlendirir.
güçlenemezsin ki, sağlamlaştırdığın duvarını yıkıp geçseler nasıl eskisinden daha iyi toplayabilirsin?
temizlik yaparken yorulmaya benziyor, annen görmeden halının altına ittirdiğin kırıntılar gibi.
yine bulan insanlar oluyor.
ayıplıyorlar.
ne pasaklı kız diyorlar.
kimse demez ki "yorulmuş yardım etmemişler".
hadi desinler diyorsun ama kimisi var ki tüm halıyı kaldırıyor. her kırıntının hesabını soruyor.
seni yıkan her adam siktir olup giderken sen onların ardını topluyorsun.
sessizce.
güçlenmiyorsun işte. susmayı öğreniyorsun.
maksat halıyı kaldıranlar temiz görsün. "vay be ne sağlam kızmış" desinler.
başka bir tarafından bakmak gerekirse erkeklerden kat kat güçlüyüz.
çünkü hiçbirimiz acı çektiğimizde kerhane kapısı çalmıyoruz. ha, istisnalara karışmıyorum.
ve erkekler bilmiyor ki her kızın içinde bir dönem bıyıklı bir müslüm gürses var.
"YIKILMADIM, AYAKTAYIM, DERTLERİMLE BAŞ BAŞAYIM"
düşündüm de, bilmesinler zaten.

ta ki şarkının aslında mahsun kırmızıgüle ait olduğunu öğrenene kadar. tüm yaşadıklarım yalanmış.